zondag 7 september 2008

Parfum d' automne

Zuchtend lossen de bomen

hun zomerlast

getakte schaduwen

blijven over


Moeder aarde

liefdevol toegedekt

de wereld

een bontgekleurd deken


De lucht

pas zwanger

van ijskou en sneeuw

de benauwende

zomerhitte

vergetend


Een nieuwe geur van

kille lucht,

rottende bladeren,

natte grond

streelt de neusharen


een gratis en

toch onbetaalbare geur

zopas gelanceerd


Parfum d'automne

Ik nodig je uit

Ik nodig je uit om samen met mij
door het leven te dansen
zodat we ook samen kunnen struikelen
en elkaar daarna mogen ondersteunen

Ik vraag je om samen met mij
regelmatig te lachen
als we dan ook samen kunnen huilen
en elkaar daarna mogen troosten


Ik kan samen met jou
lange gesprekken voeren
en diepe stiltes koesteren

blikken wisselen en weten dat

jij er steeds voor me bent

echte vriendschap
alledaags en toch zo uniek
goedkoop en toch zo dierbaar

maar bovenal .... onmisbaar

Authenticiteit

Langzaam

opent zich

het slot


Latente aanwezigheid

twinkelende eigenheid

nog nergens heen


de façade kraakt

de muur verbrokkelt

het masker verbleekt


nieuwe vriendschappen

oude dierbaren

geliefden

voeden wat erachter steekt


nog ver te gaan

nog een lange reis

ergens heen


einddoel

authenticiteit

Neen

vier letters, één woord


wapen van Assertiviteit en Egoïsme?

noodzaak voor Identiteit en Zelfstandigheid?

kenmerk van Koppigheid en Puberteit?


vergeet alle Ismen, Teiten en Heiden


Onthoud

vier letters, één woord

vanuit Gevoel

vanuit Liefde

voor Jezelf

voor je Omgeving



Bemin

vier letters, één woord


NEEN

woensdag 20 augustus 2008

Mijn lijf

een zuchtend lijf

gestuurd door een hoofd vol dons

dat barst


twee brandende kijkers

en een schuurpapieren keel

boven op een vastgeroeste nek

ondersteund door stalen schouders


een lijf

vol zwevende pijnen

in beweging gebracht door

schurende scharnieren


een lijf

klaar voor de schroot


en toch

een dierbaar lijf

...

mijn lijf

woensdag 6 augustus 2008

Emotioneel

het kolkt, het broedt

mijn buik gloeit

mijn middenrif infecteert

het stijgt gesta

mijn maag verkrampt

mijn hart

gaat tekeer, steeds sneller, steeds harder

Oh ik herken het

daar gaan we weer

ik wil het tegenhouden

helaas ... te laat


mijn ademhaling stokt

mijn keel knijpt dicht

geen letter komt er nog door

mijn gedachten blokkeren

de chaos herboren

er rest me enkel een verloren, nutteloos hoofd


Oh gevoel

steeds herken ik je te laat

ik erken je

maar

ik ben je -nog niet- te baas

maandag 4 augustus 2008

Eureka

een roes , een droom
gestalten in de geest, gedachten in het hoofd
ideeën in een halfwakkere toestand
eureka in het prille daglicht verdrongen bij het ontbijt
vergeten in de drukke dagdagelijkse bezigheid

herleeft tijdens de siësta
doezelt opnieuw in
vergezeld door de zonsondergang

herhaald ritme
dagenlang, nachten na-een

zichzelf vormend onder dons
de schaal die breekt, het wonder dat geschiedt,
roes wordt woord
woord wordt zin
zin wordt gedachte
gedachte wordt idee

niet langer een roes, niet langer een droom

eureka .... opnieuw